بیگانگان فرازمینی

تاریخ پایان زمان،2012 یا 2087؟

ترجمه خلاصه شده

تلاش برای تعیین زمان دقیق پایان جهان موضوعی است که من در کتابم عمدا از آن دوری میکنم, عمدتا به این دلیل که مسیح در تعالیمش چنین گفته که هیچ کس نمیتواند روز یا ساعت ظهورش را تعیین کند, و او مانند دزدی در شبانگاه ناگهان ظاهر خواهد شد. کافیست به تلاشهای اخیر هارولد کمپینگ برای تعیین تاریخ دقیق رستاخیز دقت کنیم تا به بی نتیجه بودن چنین تلاشهایی پی بریم. کمپینگ تنها یکی از لیست بلند افرادیست که تلاشهایشان برای تعیین این تاریخ با شکست روبرو شده است. اما اینکه در سال 2012 هستیم برای من انگیزه ای شد تا نگاهی سطحی به پدیده ای که به 2012 مرتبط دانسته اند انداخته و تاریخی را که دکتر رابرت بولتون در کتابش به نام ترتیب اعصار مطرح کرده است مورد بحث قرار دهم.

پس از ترجمه مکتوبات و حکاکیهای مایایی توسط دانشمندان, بسیاری از متفکرین دوران احیای معنویت که از نیمه قرن بیستم آغاز شده است 2012 را تاریخ پایان جهان یا آغاز دورانی جدید برای جهان دانسته اند. سالهای دهه 1950 و 60 زمانی بود که پی بردیم مایاها دانش بسیار پیشرفته ای از ریاضیات و ستاره شناسی و سیستم گاهشناسی بسیار پیچیده ای داشتند. مایاها در واقع دو نوع تقویم داشتند, یکی برای دانستن تاریخ در مقاطع کوتاهتر و دیگری برای دوره های طولانیتر 52 ساله. تقویم دوره های 52 ساله به صورت خطی تنظیم شده است و نقطه آغازش معادل یازدهم آگوست 3114 پیش از میلاد مسیح است. مایاها زمان را با واحد کین kin میسنجیدند. هر کین معادل یک روز بود, یک وینال winal معادل 20 کین (20 روز) و هجده وینال معادل یک تون tun یا 360 روز یا یک سال بود. یک تون با سیستم شمارشی 20 تایی دسته بندی میشد و هر تون یک کاتون katun معادل 7200 روز را به وجود می آورد, هر 20 کاتون یک باکتون baktun را تشکیل میداد, یعنی 144 هزار روز یا حدودا 394 سال.

بنابر اساطیر مایایی که در پوپول وو popol vuh (مجموعه ای از روایتهای تاریخی-اساطیری مایایی) نقل شده است خدایان سه بار جهان را بدون موفقیت ایجاد کردند تا در دوره چهارم موفق شدند درجهان انسان را متولد کنند. مایاها معتقد بودند سومین دوره پس از گذشت 13 باکتون, 1872000 روز یا تقریبا 5125 سال به پایان رسید. مایکل دی کول در کتابش, مایاها, که در سال 1966 به چاپ رسید از نخستین دانشمندانی بود که ایده اهمیت فوق العاده پایان دوره سوم برای مایاهای باستان را مطرح کرد. 21 دسامبر 2012 زمان پایان سیزدهمین باکتون از آغاز چهارمین دوره است و بسیاری معتقدند که این تاریخ رستاخیز است.

دکتر بولتون در کتابش, ترتیب اعصار, خاطرنشان میکند که باید محاسبات خود را اصلاح کنیم و طول یک سال واقعی را در نظر بگیریم که به این ترتیب تاریخ پایان دوره چهارم به اواخر قرن بیست و یکم میرسد. مایاها سال تقویمی خود را 360 روزه محسوب میکردند اما همان طور که دکتر بولتون در کتابش خاطرنشان میکند آنها به خوبی میدانستند که یک سال 365 روز و 24 صدم روز است. به این ترتیب طول دوره یه باکتون 5125 سال نیست بلکه 5200 سال است و 75 سال به زمان پایان دوره چهارم افزوده میشود و پایان این دوره با سال 2087 مصادف میشود. این بدین معنی نیست که سال 2012 که با در نظر گرفتن 360 روز برای طول هر تون به عنوان پایان دوره چهارم به دست می آید اهمیتی ندارد, بلکه به این معنیست که سال 2087 گزینه دومی برای پایان این دوره است.

یکی از جذابیتهای این محاسبه و تاریخ اصلاح شده در این است که سال 2087 به عنوان پایان دوره چهارم نه تنها در تطابق نسبتا کامل با تقویم تمدنهای هندی است بلکه بنا به نظر بولتون در تطابق با تقسیم بندیهای زمانی یونان باستان در «سال بزرگ» افلاطون, عصر طلا, نقره, برنز و آهن در اساطیر یونان نیز هست.

بولتون خاطرنشان میکند اگر به اعداد سمبلیکی که در فلسفه یونان باستان مقدس و محترم بوده اند دقت کنیم  تا طول دوره کالی یوگا را محاسبه کنیم, ممکن است به سال 2082 برسیم که به سال 2087 نزدیک است. بر اساس اساطیر هندو دوران جهان یا یوگاها متشکل از چهار حلقه رو به سقوط هستند که از دوره طلا, ساتیا یوگا آغاز شده و پس از آن به طور مداوم رو به بد شدن گذاشته و به دوران ترتا یوگا و دواپارا یوگا که معادل دوره نقره و برنز یونان است رسیده و در آخر به پست ترین دوره, کالی یوگا رسیده است.

تاریخ آغاز کالی یوگا در سوریا سیدانتا که یک متن فلسفی و باستانی هندو است معادل 3102 پیش از میلاد است. در بعضی شاخه های هندو کالی یوگا را 432000 سال میدانستند اما طول این دوران در متون مختلف با هم متفاوت است. بولتون میگوید ممکن است طول کالی یوگا با «سال بزرگ» افلاطون که با عدد 432 مرتبط است, عددی که در سایر فرهنگها نیز تکرار شده است, ارتباط داشته باشد. طول «سال بزرگ» افلاطون 12960 سال دانسته شده, که مضربی از 432 است. بولتون درباره سال افلاطونی چنین میگوید:

… طول دوره هایی که افلاطون آن را  در کتاب تیمائوس خود » بازگشتهای طولانی» مینامد و در پایان هر یک جهان در اثر بلایای طبیعی دچار تخریب و ویرانی میشود: گفته میشود در پایان  دوره اخیر جهان با سیل ویران میشود و در پایان دوره بعد با آتش.

بولتون میگوید اگر طول کالی یوگا با سال افلاطونی مرتبط باشد, این ارتباط میتواند به این شکل باشد که مقسوم علیه نزدیکترین عدد به آن است, 1296 به جای 12960. و اگر این شکل کوتاهتر عدد, یعنی 1296 را در 4 ضرب کنیم (حاصل: 5184) و سپس از تاریخی که در سوریا سیدانتا به عنوان مبدا مطرح شده است یعنی 3120 پیش از میلاد محاسبه کنیم زمان پایان این دوره سال 2082 خواهد بود که تنها 5 سال با تاریخ اصلاح شده تقویم مایایی فاصله دارد.

اگر پیش گوییها درباره 2012 حاوی بخشی از حقیقت هستند آیا لزوما بر پایان جهان دلالت دارند؟ یا آنچنان که بعضی پیروان دوران احیای معنویت معتقدند آغاز دورانی جدید را پیش گویی میکنند؟ شاید جان میجر جنکینس برجسته ترین نویسنده ای باشد که پدیده 2012 را خوش بینانه نگریسته است  و آن را سرآغاز تغییرات عمده دانسته است, تغییراتی چون سپیده دم اشراق. مایاها معتقد بودند پس از پایان 13 باکتون دوران سوم دنیای بهتری زاده میشود.

منبع:     http://unveilingtheapocalypse.blogspot.com

|

امتیاز مطلب : 39

|

تعداد امتیازدهندگان : 13

|

مجموع امتیاز : 13

موضوعات مرتبط: عجایب شگفت انگیز , , برچسب‌ها: تاریخ پایان زمان , 2012 یا 2087؟ ,

بیش از  صد سال پیش، موجودات فضایی  مانع از نابودی  زمین شدند.  یوری لاوبین،  دانشمندی از سیبری، چنین نظریه ای را  مطرح کرده است.  وقتی یک سنگ آسمانی در فاصله بسیار نزدیکی از سیاره زمین در حال عبور بود  سفینه  فضایی  غیرزمینی با آن تصادم می کند. بر اثر این تصادم انفجار بزرگی بوقوع پیوست  که تکه هایی از آن سنگ آسمانی عظیم الجثه  در سراسر سیبری  پخش شدند. بزرگترین آنها  را سنگ آسمانی  تونگوس نامیدند.
هنوز علت چنین  رفتار قهرمانانه  سفینه فضایی غیرزمینی معلوم نشده است.  شاید آنها سعی کرده بودند  زمین را نجات بدهند.  بنا به فرضیه دیگری،  این را یک تصادف  سرنوشت ساز می نامند.  سفینه فضایی  که با سنگ آسمانی تصادم کرد، مانع  از افتادن این سنگ روی زمین شد.  دانشمند یوری لاوبین  که ریاست بنیاد اجتماعی « پدیده تونگوس» را عهده دار است دراینباره گفت: این سفینه  «کامیکادزه-از جان گذشته» بوده است.  پیداست  که ذخایر انرژتیک این سفینه کافی نبوده ولیبه علت داشتن وزن زیاد،  خودش دست به حمله می زند.  سنگ آسمانی  بر اثر این تصادم منفجر شد و تکه های این سنگ  در سراسر سیبری فرو افتاد که ما آنها را پیدا کردیم.  در محلی که انفجار بر فراز آن رخ داد، در ناحیه کراسنایارسک،  واقع در سیبری شرقی، حفره ای به قطر 500 متر را پیدا کردیم و چند حفره کوچکتر به قطر های 150-100 متر.
در همانجا تکه هایی از سفینه سیاره  فضایی یافت شد. آزمایش های شیمیایی نشان داد که ماده ای را که سفینه از آن ساخته شده است در زمین نمی توان بازآفرینی کرد. این ماده آلیاژی  خود ویژه از سیلیکون و  فلز بود.  آدمهای روی زمین از  همه نوع عناصر ضروری برخوردارند، اما  ازمایشات نشان دادند  که برای ساخت چنین آلیاژی نیاز به غلظت خاص  مواد هست که دستیابی به آن در  شرایط زمینی ممکن نیست. رسیدن به چنین غلظتی فقط در فضا ممکن است.  قدرت انفجار  نیز گواه آن است که  سفینه ای از سیاره دیگر مقصر این  سانحه فضایی بوده است.
 30 ماه ژوئن سال 1908 میلادی  یک انفجار بزرگ به قدرت  50 میلیون تن معادل تی.ان.تی رخ داد. این انفجار مساوی بود با تمام  انفجارات در  جنگ کبیر میهنی و  3-2 بار قوی تر از  بمب های اتمی  که آمریکا بر سر هیروشیما و ناکازاکی  پرتاب کرد.  انفجاری به این قدرت در  زمین نو  در قطب شمال   رخ داد. در آنزمان،  اتحاد شوروی در آنجا بمب هیدروژنی را آزمایش کرد.  این انفجار توسط تمام زلزله نگارهای جهان به ثبت رسید.  این انفجار نه در زمین،  نه در فضا، بلکه  جایی در جو رخ داد.
دانشمند سیبری  معتقد است که تمام نظریه های ارائه شده در این باره  طی صد سال اخیر   درست نیستند، به غیر از  یکی:  شرکت تمدن غیر زمینی دراین حادثه. یوری لاوبین بر این امر اصرار می ورزد که  انفجار بین آسمان و زمین  می توانسته فقط در نتیجه تصادم  دو جسم رخ داده باشد.
شرکت سفینه غیرزمینی در این حادثه برابر 99 درصد است. زیرا بطور همزمان با ثبت  امواج زلزله نگاری،  طوفان مغناطیسی نیز به ثبت رسید.  طوفان مغناطیسی می تواند فقط در صورت  انفجار  دستگاه فنی در جو بروز کند.
یوری لاوبین یک گواه دیگر نظریه  کمک غیرزمینی  را  پیدا کرده است . سنگ کوچکی با  اشکال لوزی شکل و مربع روی آن.
این کریستال کوارتزی است که از نظر سخت بودن فقط از الماس عقب می ماند.  برای ایجاد چنین اشکالی نیاز به تکنولوژی خاصی هست.  ما سعی کردیم دست به آزمایش بزنیم و ببینیم به چه وسیله ای این نقش ها روی سنگ کشیده شده اند.  به انستیتوی فیزیک مراجعه کردیم  که دستگاه لیزر در آنجا وجود دارد.  اما این دستگاه توانست فقط یک ذره بر سطح آن خراش وارد آورد ، هر چند فولاد را  مثل کره می برد.  وقتی به زمین شناسان این سنگ را نشان دادیم، آنها گفتند که این سنگ زمینی نیست و ریشه فضایی دارد.
بعید نیست که این کریستالها می توانند  حامل اطلاعاتی باشند.  کشف کد علایم مرموز  روی آنها می تواند   نه تنها اسرار  سنگ آسمانی  تونگوس را آشکار سازد  بلکه خیلی چیزها در باره گیتی و  موجودات هوشمند ساکن در آن  بدست انسان بدهد.
یادآوری می کنیم که 30 ماه ژوئن سال 1908 میلادی  یک سنگ آسمانی روی زمین افتاد.  در نتیجه انفجار در سیبری  درختان در مساحتی بیش از  2 هزار  کیلومتر مربع فروافتادند.  طی چند روز   بر فراز اراضی از  اقیانوس اطلس تا سیبری مرکزی  درخشش شدید آسمان  و ابرهای روشن مشاهده شد.  در محل حادثه تا کنون دانشمندان در حال کار هستند.  اما ماده ای که  سنگ  آسمانی تونگوس  از آن ساخته شده بود تا کنون پیدا نشده است. . به این دلیل نمی توان ترکیبات آن را مورد مطالعه قرارداد. تا کنون این حادثه مثل یک معما باقی مانده است که  بر فراز تایگای سیبری  بیش از صد سال  پیش چه اتفاقی افتاد.

|

امتیاز مطلب : 33

|

تعداد امتیازدهندگان : 11

|

مجموع امتیاز : 11

موضوعات مرتبط: یوفوها و بیگانگان , , برچسب‌ها: کمک فرازمینی ها در نجات زمین -سال 1908 سیبری روسیه ,

پیشگوییهای پایان دنیا

به نظر شما روز پس از پایان دنیا چگونه خواهد بود ؟

با توجه به سایت ویکی پدیا تا کنون 183 پیش بینی پایان دنیا با شکست مواجه بوده که بسیاری از آنها بر اساس تعالیم دینی وتوسط متعصبان این مذاهب ترویج گردیده است .

در اینجا به چند مورد اشاره می کنیم :

-          در سال 1284 میلادی پاپ (Innocent III ) پیشگویی کرد که دنیا 666 سال پس از ظهور اسلام به پایان خواهد رسید .

-           

-          کریستف کلمب مدعی شده بود که دنیا 5343 سال قبل از میلاد بوجود آمده و 7000 سال بیشتر عمر نخواهد داشت که بدون احتساب سال صفر 1658 میلادی  تاریخ پایان دنیا بوده است .

-           

-          جاکوب برنولی ریاضیدان مشهور پیش بینی کرده بود که دنیا بر اثر برخورد یک شهاب سنگ در سال 1715 از بین خواهد رفت.

-           

-          یک گروه مسیحی (Seventh Day Adventists ) پیش بینی کرده بود که مسیح در سال 1874 باز خواهد گشت !

-           

-          در سال 1862 کتابی با عنوان ( پایان دنیا در سال 1881 ) به نقل از مادر شیپتون پیشگوی قرن 15 منتشر گردید . ولی در سال 1873 آشکار شد که این امر کذب و جعلی بوده ولی با این حال عده ای هنوز به آن باور داشتند.

-           

-          Camille Flammarion پیش بینی کرده بود که در سال 1910 دنباله دار هالی باعث از بین رفتن حیات بر روی کره زمین می شود . همچنین  اوا نجلیست Wilbur Glenn Voliva اعلام کرده بود که دنیا در سال 1935 نابود می گردد .

-           

-          Dorothy Martin که لیدر یک آئین یوفو به نام  Brotherhood of the Seven Rays بود پیش بینی کرده بود که 21 دسامبر 1954 دنیا توسط یک سیل عظیم از بین خواهد رفت .

-           

-          سایکیک  Jeane Dixon پیش بینی کرده بود که در 4 فوریه 1962 یک همراستایی سیاره ای موجب ویرانی های زیادی بر روی زمین خواهد شد.

-          George Van Tassel که مدعی چانلینگ با موجودی بیگانه به نام Ashtar بود پیش بینی کرد که فاجعه در 20 اگوست 1967 بواسطه برخورد موشک های اتمی شوروی با جنوب امریکا رخ خواهد داد .

-           

-          اوانجلسیت Pat Robertson در سال 1976 پیش بینی کرده بود که دنیا در اکتبر یا نوامبر 1982 به پایان می رسد .

-           

-          José Argüelles مدعی شده بود که آرماگدون در تاریخ  17 اگوست 1987 به وقوع خواهد پیوست مگر اینکه 144000 نفر در یک جا جمع شوند و از طریق رزونانس جلوی آن را بگیرند .

-           

-          Hal Lindsey گفته بود که نابودی در سال 1987 صورت می گیرد با توجه به  کتاب بایبل و دوره 40 ساله استقرار اسرائیل .

-           

-          Louis Farrakhanm رهبر حرکت دنیای اسلام ( Nation of Islam) اعلام کرده بود که جنگ اول خلیج فارس منجر به آرماگدون خواهد شد .

-          Harold Camping که دیگه گفتن نداره !

-          سایکیک مشهور کالیفرنیا Sheldon Nidle گفته بود که دنیا ممکن است درتاریخ 17 دسامبر 1996 با ورود 16 میلیون سفینه فضایی و حامل فرشتگان به پایان برسد .

-           

-          یک پیشگویی نسبت داده شده به نوستراداموس مبنی بر آمدن پادشاه وحشت از آسمان در ماه هفت 1999 موجب ایجاد ترس از پایان دنیا گردید.

-           

-          ادگار کیسی پیش بینی کرده بود که مسیح در سال 2000 باز خواهد گشت .

-           

-          گروه Nuwaubian Nation movement مدعی شده بود که در 5 می 2000 در اثر هم آرایی سیاره ها، زمین و سایر سیاره ها  به داخل خوررشید کشیده خواهند شد .

-           

-          Nancy Lieder مدعی ارتباط با بیگانگان مستقر در زتا رتیکولی اعلام کرده بود با توجه به آنچه بیگانگان به او گفته اند  دنیا در اثر برخورد با نیبرو در می 2003 نابود خواهد شد .

-           

-          Pat Robertson در کتابش به نام The New Millenniumتاریخ  29 آوریل 2007 را پایان دنیا معرفی کرده است.

-           

-          José Luis de Jesús پیش بینی کرده بود که اقتصاد و دولت ها در 30 جون 2012 از هم خواهد پاشید و او و پیروانش دچار دگرگونی هایی می شوند  که دارای قدرتهایی مانند پرواز و عبور از دیوار می گردند !

|

امتیاز مطلب : 45

|

تعداد امتیازدهندگان : 13

|

مجموع امتیاز : 13

موضوعات مرتبط: عجایب شگفت انگیز , , برچسب‌ها: اخر دنیا , پایان دنیا , 21 دسامبر , 21 ,

کتاب پیشگویی های نوستر آداموس

خلاصه پیشگویی های او درباره ایران

|

امتیاز مطلب : 33

|

تعداد امتیازدهندگان : 13

|

مجموع امتیاز : 13

موضوعات مرتبط: عجایب شگفت انگیز , , برچسب‌ها: نوستر اداموس , پایان جهان ,